Aktualności
75. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
30-07-2019
W czwartek (1 sierpnia), w dzień upamiętniający 75. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, o godz. 17.00, czyli w godzinę „W” zawyją syreny alarmowe. Jednominutowy sygnał będzie miał na celu upamiętnienie poległych Powstańców Warszawskich.
Powstanie Warszawskie rozpoczyna się 1 sierpnia 1944 o godzinie 17.00. Bezpośrednie dowództwo nad oddziałami Okręgu Warszawskiego AK sprawuje płk dypl. Antoni Chruściel „Monter”. W pierwszych dniach walk Powstańcy opanowują Śródmieście, Stare Miasto, Wolę, Powiśle, gdzie zdobywają elektrownię, a także część Ochoty, Mokotowa i Żoliborza. Na Pradze natomiast 3 sierpnia przechodzą ponownie do konspiracji. W Puszczy Kampinoskiej powstaje duże zgrupowanie AK pod dowództwem mjr. Alfonsa Kotowskiego „Okonia”... > Muzeum Powstania Warszawskiego <
Siły AK w Okręgu Warszawskim liczą ok. 45 tys. żołnierzy. Oprócz nich do Powstania przyłączają się żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych, Korpusu Bezpieczeństwa, Polskiej Armii Ludowej oraz Armii Ludowej. Razem jest ich ok. 2,5 tys. Dramatem Powstańców jest skąpe uzbrojenie, uzupełniane produkcją własną, zdobyczami na wrogu i zrzutami. Czynną pomoc niosą piloci polscy i alianccy oraz żołnierze armii Berlinga. Naprzeciw Powstańców stoją wyszkolone formacje niemieckie, liczące ok. 25 tys. ludzi. Uzbrojeni po zęby, mają wsparcie artylerii, pancerniaków i lotnictwa.
W końcu września nie ma już żadnej nadziei na pomoc dla walczącej Warszawy. 2 października, po 63 dniach walki w Ożarowie podpisany zostaje układ o zaprzestaniu działań wojennych. Żołnierze AK zostają wywiezieni do obozów jenieckich. Ludność cywilna przechodzi przez obóz przejściowy w Pruszkowie. Część warszawiaków zostaje wywieziona do Niemiec na roboty. W Powstaniu ginie przeszło 18 tys. Powstańców i 180 tys. cywilów. Niemcy, łamiąc postanowienia aktu kapitulacyjnego, planowo niszczą Warszawę. Burzą większość zabytków, pomników, szkół, kościołów i bibliotek. Spaleniu ulegają archiwa i dzieła sztuki. Klęska Powstania jest klęską polskich dążeń niepodległościowych, przekreślonych ostatecznie postanowieniami konferencji w Jałcie. Zniszczenie Warszawy, największego potencjalnie ośrodka oporu przeciw nowej okupacji, ułatwia narzucenie komunistycznego systemu władzy oraz sowietyzację polskiego społeczeństwa.
Więcej na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego
W końcu września nie ma już żadnej nadziei na pomoc dla walczącej Warszawy. 2 października, po 63 dniach walki w Ożarowie podpisany zostaje układ o zaprzestaniu działań wojennych. Żołnierze AK zostają wywiezieni do obozów jenieckich. Ludność cywilna przechodzi przez obóz przejściowy w Pruszkowie. Część warszawiaków zostaje wywieziona do Niemiec na roboty. W Powstaniu ginie przeszło 18 tys. Powstańców i 180 tys. cywilów. Niemcy, łamiąc postanowienia aktu kapitulacyjnego, planowo niszczą Warszawę. Burzą większość zabytków, pomników, szkół, kościołów i bibliotek. Spaleniu ulegają archiwa i dzieła sztuki. Klęska Powstania jest klęską polskich dążeń niepodległościowych, przekreślonych ostatecznie postanowieniami konferencji w Jałcie. Zniszczenie Warszawy, największego potencjalnie ośrodka oporu przeciw nowej okupacji, ułatwia narzucenie komunistycznego systemu władzy oraz sowietyzację polskiego społeczeństwa.
Więcej na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego
