Kolbuszowa

      Kaplica w Weryni to piękna i zabytkowa świątynia, dlatego też zostały podjęte działania mające na celu przywrócenie jej dawnej świetności.

                Historia kaplicy

                Świątynia usytuowana jest w parku, na zachód od pałacu Tyszkiewiczów. Obiekt wykonany jest w stylu neogotyckim, murowany z cegły, otynkowany i kryty blachą. Wzniesiony został na rzucie prostokąta, z półkolista absydą. Fasadę wejściową kaplicy poprzedza płytki przedsionek zwieńczony trójkątnym szczytem o krawędziach profilowanych w „ząbki", zamkniętym po bokach kamiennymi wieżyczkami. Na frontowej elewacji kaplicy jest umieszczony rok budowy 1873.

                Kaplica poświęcona jest Najświętszej Marii Pannie Niepokalanie Poczętej. Wybudował ją hr. Zdzisław Tyszkiewicz na życzenie swojej matki hr. Felicji Tyszkiewiczowej. Zgodę na powstanie tej kaplicy Tyszkiewicz otrzymał najprawdopodobniej na przełomie lat 1872/73. Pozwolenia na sprawowanie kultu były wydawane, co 7 lat przez kurię Tarnowską do 1935 roku. W czasie II Wojny Światowej dokument przywileju zaginął, a kaplica w 1939 roku została złupiona, co spowodowało jej zamknięcie w czasie okupacji. W maju 1941 roku Tyszkiewicz wniósł podanie o ponowne erygowanie kaplicy. W 1941 roku kuria tarnowska zgodziła się na przemianę kaplicy z prywatnej na publiczną na okres roku czasu. W odpowiedzi na pismo hr. Tyszkiewicza Kuria Tarnowska przesłała hrabiemu przedłużenie przywileju kaplicy napółpublicznej na 3 lata przy zapewnieniu dostępu do niej grupie ludzi, która tego pragnie.

                W 1943 roku hr. Tyszkiewicz został zesłany w głąb Rosji i tam zmarł a rodzina rozpierzchła się po całym kraju. Po wyzwoleniu kaplica została zniszczona przez radzieckich żołnierzy. Powybijali okna, zniszczyli rzeźby i zrabowali obrazy, a w tym wizerunek NMP z pereł na aksamicie.

                Z relacji mieszkańców Weryni wynika, że kaplica została po wojnie wyremontowana i była czynnym miejscem kultu religijnego. W 1963 roku Wydział Budownictwa i Architektury w Kolbuszowej nakazał zaprzestać celebracji religijnych. Decyzja argumentowana była złym stanem technicznym kaplicy. 31 maja 1975 roku zespół pałacowo-parkowy i folwarczny , w skład którego wchodziła kaplica został wpisany do rejestru zabytków województwa rzeszowskiego.

                Planowany etap prac

                W ramach pozyskanych środków zakłada się wykonanie pełnej konserwacji technicznej i estetycznej kaplicy z przywróceniem pierwotnego wyglądu. Na początek należy powstrzymać proces destrukcji powodowany wodą podciąganą kapilarnie z gruntu oraz wodą opadową przenikającą przez uszkodzone lub nieskuteczne zadaszenie dachu i gzymsów.

                W całym procesie konserwacji i restauracji kaplicy ważne jest zachowanie odpowiedniej kolejności prac. Planowe wykonywanie prac: wykonanie izolacji poziomej,

wymiana pokrycia dachu, konserwacja zewnętrznej elewacji, renowacja drewnianej stolarki drzwiowej i okiennej, wykonanie kamiennego cokołu zewnętrznej elewacji, a ponadto wykonanie chodnika i koryta wokół kaplicy z kostki granitowej.

Dlatego, Rada Powiatu Kolbuszowskiego i Zarządem Powiatu zwrócili się do Departamentu Edukacji i Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego z prośbą o przyznanie dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie pn. „Konserwacja i restauracja kaplicy usytuowanej na terenie Zespołu Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych w Weryni” (pierwotnie zespół pałacowo-parkowy i folwarczny, Rodziny Tyszkiewiczów, 1873 r.). Wnioskowana kwota to 50 000,00 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy złotych) co stanowi 47% kwoty całościowej pierwszego etapu prac konserwatorskich kaplicy.    

Starosta Kolbuszowski Józef Kardyś: „Złożony wniosek poparty jest mocnymi dokumentami, kosztorysem oraz dokumentacją fotograficzną. Pozyskana kwota stanowi pokaźny zastrzyk finansowy i mobilizuje nas do dalszych prac”.